|
به نام خداوند رحمتگر مهربان
|
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
|
|
[خداى] رحمان (۱)
|
|
الرَّحْمَنُ ﴿۱﴾
|
|
قرآن را ياد داد (۲)
|
|
عَلَّمَ الْقُرْآنَ ﴿۲﴾
|
|
انسان را آفريد (۳)
|
|
خَلَقَ الْإِنسَانَ ﴿۳﴾
|
|
به او بيان آموخت (۴)
|
|
عَلَّمَهُ الْبَيَانَ ﴿۴﴾
|
|
خورشيد و ماه بر حسابى [روان]اند (۵)
|
|
الشَّمْسُ وَالْقَمَرُ بِحُسْبَانٍ ﴿۵﴾
|
|
و بوته و درخت چهرهسايانند (۶)
|
|
وَالنَّجْمُ وَالشَّجَرُ يَسْجُدَانِ ﴿۶﴾
|
|
و آسمان را برافراشت و ترازو را گذاشت (۷)
|
|
وَالسَّمَاء رَفَعَهَا وَوَضَعَ الْمِيزَانَ ﴿۷﴾
|
|
تا مبادا از اندازه درگذريد (۸)
|
|
أَلَّا تَطْغَوْا فِي الْمِيزَانِ ﴿۸﴾
|
|
و وزن را به انصاف برپا داريد و در سنجش مكاهيد (۹)
|
|
وَأَقِيمُوا الْوَزْنَ بِالْقِسْطِ وَلَا تُخْسِرُوا الْمِيزَانَ ﴿۹﴾
|
|
و زمين را براى مردم نهاد (۱۰)
|
|
وَالْأَرْضَ وَضَعَهَا لِلْأَنَامِ ﴿۱۰﴾
|
|
در آن ميوه [ها] و نخلها با خوشههاى غلاف دار (۱۱)
|
|
فِيهَا فَاكِهَةٌ وَالنَّخْلُ ذَاتُ الْأَكْمَامِ ﴿۱۱﴾
|
|
و دانههاى پوستدار و گياهان خوشبوست (۱۲)
|
|
وَالْحَبُّ ذُو الْعَصْفِ وَالرَّيْحَانُ ﴿۱۲﴾
|
|
پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را منكريد (۱۳)
|
|
فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۱۳﴾
|
|
انسان را از گل خشكيدهاى سفال مانند آفريد (۱۴)
|
|
خَلَقَ الْإِنسَانَ مِن صَلْصَالٍ كَالْفَخَّارِ ﴿۱۴﴾
|
|
و جن را از تشعشعى از آتش خلق كرد (۱۵)
|
|
وَخَلَقَ الْجَانَّ مِن مَّارِجٍ مِّن نَّارٍ ﴿۱۵﴾
|
|
پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را منكريد (۱۶)
|
|
فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۱۶﴾
|
|
پروردگار دو خاور و پروردگار دو باختر (۱۷)
|
|
رَبُّ الْمَشْرِقَيْنِ وَرَبُّ الْمَغْرِبَيْنِ ﴿۱۷﴾
|
|
پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را منكريد (۱۸)
|
|
فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۱۸﴾
|
|
دو دريا را [به گونهاى] روان كرد [كه] با هم برخورد كنند (۱۹)
|
|
مَرَجَ الْبَحْرَيْنِ يَلْتَقِيَانِ ﴿۱۹﴾
|
|
ميان آن دو حد فاصلى است كه به هم تجاوز نمىكنند (۲۰)
|
|
بَيْنَهُمَا بَرْزَخٌ لَّا يَبْغِيَانِ ﴿۲۰﴾
|
|
پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را منكريد (۲۱)
|
|
فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۲۱﴾
|
|
از هر دو [دريا] مرواريد و مرجان برآيد (۲۲)
|
|
يَخْرُجُ مِنْهُمَا اللُّؤْلُؤُ وَالْمَرْجَانُ ﴿۲۲﴾
|
|
پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را منكريد (۲۳)
|
|
فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۲۳﴾
|
|
و او راست در دريا سفينههاى بادباندار بلند همچون كوهها (۲۴)
|
|
وَلَهُ الْجَوَارِ الْمُنشَآتُ فِي الْبَحْرِ كَالْأَعْلَامِ ﴿۲۴﴾
|
|
پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را منكريد (۲۵)
|
|
فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۲۵﴾
|
|
هر چه بر [زمين] است فانىشونده است (۲۶)
|
|
كُلُّ مَنْ عَلَيْهَا فَانٍ ﴿۲۶﴾
|
|
و ذات باشكوه و ارجمند پروردگارت باقى خواهد ماند (۲۷)
|
|
وَيَبْقَى وَجْهُ رَبِّكَ ذُو الْجَلَالِ وَالْإِكْرَامِ ﴿۲۷﴾
|
|
پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را منكريد (۲۸)
|
|
فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۲۸﴾
|
|
هر كه در آسمانها و زمين است از او درخواست مىكند هر زمان او در كارى است (۲۹)
|
|
يَسْأَلُهُ مَن فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ كُلَّ يَوْمٍ هُوَ فِي شَأْنٍ ﴿۲۹﴾
|
|
پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را منكريد (۳۰)
|
|
فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۳۰﴾
|
|
اى جن و انس زودا كه به شما بپردازيم (۳۱)
|
|
سَنَفْرُغُ لَكُمْ أَيُّهَا الثَّقَلَانِ ﴿۳۱﴾
|
|
پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را منكريد (۳۲)
|
|
فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۳۲﴾
|
|
اى گروه جنيان و انسيان اگر مىتوانيد از كرانههاى آسمانها و زمين به بيرون رخنه كنيد پس رخنه كنيد [ولى] جز با [به دست آوردن] تسلطى رخنه نمىكنيد (۳۳)
|
|
يَا مَعْشَرَ الْجِنِّ وَالْإِنسِ إِنِ اسْتَطَعْتُمْ أَن تَنفُذُوا مِنْ أَقْطَارِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ فَانفُذُوا لَا تَنفُذُونَ إِلَّا بِسُلْطَانٍ ﴿۳۳﴾
|
|
پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را منكريد (۳۴)
|
|
فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۳۴﴾
|
|
بر سر شما شرارههايى از [نوع] تفته آهن و مس فرو فرستاده خواهد شد و [از كسى] يارى نتوانيد طلبيد (۳۵)
|
|
يُرْسَلُ عَلَيْكُمَا شُوَاظٌ مِّن نَّارٍ وَنُحَاسٌ فَلَا تَنتَصِرَانِ ﴿۳۵﴾
|
|
پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را منكريد (۳۶)
|
|
فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۳۶﴾
|
|
پس آنگاه كه آسمان از هم شكافد و چون چرم گلگون گردد (۳۷)
|
|
فَإِذَا انشَقَّتِ السَّمَاء فَكَانَتْ وَرْدَةً كَالدِّهَانِ ﴿۳۷﴾
|
|
پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را منكريد (۳۸)
|
|
فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۳۸﴾
|
|
در آن روز هيچ انس و جنى از گناهش پرسيده نشود (۳۹)
|
|
فَيَوْمَئِذٍ لَّا يُسْأَلُ عَن ذَنبِهِ إِنسٌ وَلَا جَانٌّ ﴿۳۹﴾
|
|
پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را منكريد (۴۰)
|
|
فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۴۰﴾
|
|
تبهكاران از سيمايشان شناخته مىشوند و از پيشانى و پايشان بگيرند (۴۱)
|
|
يُعْرَفُ الْمُجْرِمُونَ بِسِيمَاهُمْ فَيُؤْخَذُ بِالنَّوَاصِي وَالْأَقْدَامِ ﴿۴۱﴾
|
|
پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را منكريد (۴۲)
|
|
فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۴۲﴾
|
|
اين است همان جهنمى كه تبهكاران آن را دروغ مىخواندند (۴۳)
|
|
هَذِهِ جَهَنَّمُ الَّتِي يُكَذِّبُ بِهَا الْمُجْرِمُونَ ﴿۴۳﴾
|
|
ميان [آتش] و ميان آب جوشان سرگردان باشند (۴۴)
|
|
يَطُوفُونَ بَيْنَهَا وَبَيْنَ حَمِيمٍ آنٍ ﴿۴۴﴾
|
|
پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را منكريد (۴۵)
|
|
فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۴۵﴾
|
|
و هر كس را كه از مقام پروردگارش بترسد دو باغ است (۴۶)
|
|
وَلِمَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ جَنَّتَانِ ﴿۴۶﴾
|
|
پس كداميك از نعمتهاى پروردگارتان را منكريد (۴۷)
|
|
فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۴۷﴾
|
|
كه داراى شاخسارانند (۴۸)
|
|
ذَوَاتَا أَفْنَانٍ ﴿۴۸﴾
|
|
پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را منكريد (۴۹)
|
|
فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۴۹﴾
|
|
در آن دو [باغ] دو چشمه روان است (۵۰)
|
|
فِيهِمَا عَيْنَانِ تَجْرِيَانِ ﴿۵۰﴾
|
|
پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را منكريد (۵۱)
|
|
فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۵۱﴾
|
|
در آن دو [باغ] از هر ميوهاى دو گونه است (۵۲)
|
|
فِيهِمَا مِن كُلِّ فَاكِهَةٍ زَوْجَانِ ﴿۵۲﴾
|
|
پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را منكريد (۵۳)
|
|
فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۵۳﴾
|
|
بر بسترهايى كه آستر آنها از ابريشم درشتبافت است تكيه آنند و چيدن ميوه [از] آن دو باغ [به آسانى] در دسترس است (۵۴)
|
|
مُتَّكِئِينَ عَلَى فُرُشٍ بَطَائِنُهَا مِنْ إِسْتَبْرَقٍ وَجَنَى الْجَنَّتَيْنِ دَانٍ ﴿۵۴﴾
|
|
پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را منكريد (۵۵)
|
|
فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۵۵﴾
|
|
در آن [باغها دلبرانى] فروهشتهنگاهند كه دست هيچ انس و جنى پيش از ايشان به آنها نرسيده است (۵۶)
|
|
فِيهِنَّ قَاصِرَاتُ الطَّرْفِ لَمْ يَطْمِثْهُنَّ إِنسٌ قَبْلَهُمْ وَلَا جَانٌّ ﴿۵۶﴾
|
|
پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را منكريد (۵۷)
|
|
فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۵۷﴾
|
|
گويى كه آنها ياقوت و مرجانند (۵۸)
|
|
كَأَنَّهُنَّ الْيَاقُوتُ وَالْمَرْجَانُ ﴿۵۸﴾
|
|
پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را منكريد (۵۹)
|
|
فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۵۹﴾
|
|
مگر پاداش احسان جز احسان است (۶۰)
|
|
هَلْ جَزَاء الْإِحْسَانِ إِلَّا الْإِحْسَانُ ﴿۶۰﴾
|
|
پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را منكريد (۶۱)
|
|
فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۶۱﴾
|
|
و غير از آن دو [باغ] دو باغ [ديگر نيز] هست (۶۲)
|
|
وَمِن دُونِهِمَا جَنَّتَانِ ﴿۶۲﴾
|
|
پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را منكريد (۶۳)
|
|
فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۶۳﴾
|
|
كه از [شدت] سبزى سيهگون مىنمايد (۶۴)
|
|
مُدْهَامَّتَانِ ﴿۶۴﴾
|
|
پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را منكريد (۶۵)
|
|
فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۶۵﴾
|
|
در آن دو [باغ] دو چشمه همواره جوشان است (۶۶)
|
|
فِيهِمَا عَيْنَانِ نَضَّاخَتَانِ ﴿۶۶﴾
|
|
پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را منكريد (۶۷)
|
|
فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۶۷﴾
|
|
در آن دو ميوه و خرما و انار است (۶۸)
|
|
فِيهِمَا فَاكِهَةٌ وَنَخْلٌ وَرُمَّانٌ ﴿۶۸﴾
|
|
پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را منكريد (۶۹)
|
|
فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۶۹﴾
|
|
در آنجا [زنانى] نكوخوى و نكورويند (۷۰)
|
|
فِيهِنَّ خَيْرَاتٌ حِسَانٌ ﴿۷۰﴾
|
|
پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را منكريد (۷۱)
|
|
فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۷۱﴾
|
|
حورانى پردهنشين در [دل] خيمهها (۷۲)
|
|
حُورٌ مَّقْصُورَاتٌ فِي الْخِيَامِ ﴿۷۲﴾
|
|
پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را منكريد (۷۳)
|
|
فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۷۳﴾
|
|
دست هيچ انس و جنى پيش از ايشان به آنها نرسيده است (۷۴)
|
|
لَمْ يَطْمِثْهُنَّ إِنسٌ قَبْلَهُمْ وَلَا جَانٌّ ﴿۷۴﴾
|
|
پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را منكريد (۷۵)
|
|
فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۷۵﴾
|
|
بر بالش سبز و فرش نيكو تكيه زدهاند (۷۶)
|
|
مُتَّكِئِينَ عَلَى رَفْرَفٍ خُضْرٍ وَعَبْقَرِيٍّ حِسَانٍ ﴿۷۶﴾
|
|
پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را منكريد (۷۷)
|
|
فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۷۷﴾
|
|
خجسته باد نام پروردگار شكوهمند و بزرگوارت (۷۸)
|
|
تَبَارَكَ اسْمُ رَبِّكَ ذِي الْجَلَالِ وَالْإِكْرَامِ ﴿۷۸﴾
|
صنعت موتورسیکلت و دوچرخه
