كفعمى روايت كرده: مردى به رسول خدا صلى اللّه عليه و آله از تنگدستى و پريشانى و بيمارى شكايت كرد، حضرت فرمود: هر صبح و شام ده مرتبه اين دعا را بخواند، او سه روز بر اين دعا مداومت كرد، حال او به صحّت و توانگرى و راحتى برگشت، و شيخ طوسى و ديگران، آن را در تعقيب نماز صبح ذكر كرده اند، و دعا اين است:

لا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلاّ بِاللَّهِ تَوَكَّلْتُ عَلَى الْحَىِّ الَّذى لا يَمُوتُ وَالْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذى لَمْ يَتَّخِذْ وَلَداً وَلَمْ يَكُنْ لَهُ شَريكٌ فِى الْمُلْكِ وَلَمْ يَكُنْ لَهُ وَلِىُّ مِنَ الذُّلِّ وَ كَبِّرْهُ تَكْبيراً

جنبش و نيرويى نيست مگر به خدا، توكّل كردم بر زنده اى كه هرگز نمى ميرد، و ستايش خداى را كه فرزندى نگرفت، و براى او در فرمانروايى شريكى نمى باشد، و براى او از روى خوارى سرپرستى نيست، و او را بزرگ شمار بزرگ شمردنى شايسته.