از ادعیة الوسائل الى المسائل به نقل از حضرت امام محمّد تقى علیه السلام:

اَللّهُمَّ اِنّى اُریدُ سَفَراً فَخِرْلى فیهِ وَ اَوْضِحْ لى فیهِ سَبیلَ

خدایا من قصد سفر دارم پس در این سفر خیر برایم مقرر فرما و آشکارا به من راه

الرَّاْىِ وَ فَهِّمْنیهِ وَافْتَحْ لى عَزْمى بِالاِْسْتِقامَةِ وَاْشمُلْنى فى سَفَرى بِالسَّلامَةِ

بینایى را بنما و به من بفهمان و آغاز کن تصمیم مرا به استقامت و در برگیر مرا در این سفر به تندرستى

وَاَفِدْنى جَزیلَ الْحَظِّ وَالْکرامَةِ وَ اکلاَْنى بِحُسْنِ الْحِفْظِ وَالْحِراسَةِ وَ جَنِّبْنىِ

و فایده ده بهره شایان و کرامت و به خوبى محافظت و پاسدارى مرا به عهده گیر و دور گردان از من

اللّهُمَّ وَ عْثاءَ الاَْسْفارِ وَ سَهِّلْ لى حُزوُنَةَ الاَْوْعارِ وَاطْوِلى بِساطَ الْمَراحِلِ

خدایا دشواریهاى مسافرت را و آسان کن برایم ناهموارى بیابانها را و در هم پیچ برایم منزلهاى دور و دراز را

وَ قَرِّبْ مِنّى بُعْدَ نَاْىِ الْمَناهِلِ وَ باعِدْ فِى الْمَسیرِ بَینَ خُطَى الرَّواحِلِ حَتّى

و نزدیک کن برایم آبشخورهاى دور را و بلند گردان در راه گامهاى همگى مرکبهاى بارکش را تا

تُقَرِّبَ نِیاطَ الْبَعیدِ وَ تُسَهِّلَ وُ عُورَ الشَّدیدِ وَلَقِّنِى اللّهُمَّ فى سَفَرى نُجْحَ

نزدیک کنى دورى راههاى دور را و آسان گردانى ناهمواریهاى سخت را و بیفکن بر من خدایا در این سفر سایه کامیابى

طاَّئِرِ الْواقِیةِ وَهَبْنى فیهِ غُنْمَ الْعافِیةِ وَ خَفیرَ الاِْسْتِقْلالِ وَ دَلیلَ مُجاوَزَةِ

هماى فرخنده نگهدارنده را و ببخش به من در این سفر بهره تندرستى و نگهبان استقلال و راهنماى گذشتن

الاَْهْوالِ وَ باعِثَ وُفُورِ الْکفایةِ وَ سانِحَ خَفیر الْوِلایةِ وَاجْعَلْهُ اللّهُمَّ سَبَبَ

هراسها و آنچه باعث کفایت شایان و برخورد نگهبان ولایت است و بگردان این سفر را خدایا وسیله

عَظیمِ السِّلْمِ حاصِلَ الْغُنْمِ وَاجْعَلِ اللَّیلَ عَلَىَّ سِتراً مِنَ الاْفاتِ وَالنَّهارَ مانِعاً

سلامتى بزرگ و بهره اى بدست آمده ، و قرار ده خدایا شب را برایم پرده اى از آفات و روز را جلوگیرى

مِنَ الْهَلَکاتِ وَاقْطَعْ عَنّى قِطَعَ لُصُوصِهِ بِقُدْرَتِک وَاحْرُسْنى مِنْ وُحُوشِهِ

از نابودیها و دور ساز از من دسته هاى راهزن را به نیروى خودت و محافظتم کن از حیوانات وحشى

بِقُوَّتِک حَتّى تَکونَ السَّلامَةُ فیهِ مُصاحِبَتى وَالْعافِیةُ فیهِ مُقارِنَتى وَ الْیمْنُ

به تواناییت تا بدانجا که سلامتى در این سفر همراهم باشد و تندرستى ملازمم گردد و نیکبختى

ساَّئِقى وَ الْیسْرُ مُعانِقى وَ الْعُسْرُ مُفارِقى وَ الْفَوْزُ مُوافِقى وَالاَْمْنُ مُرافِقى

پیش رویم و آسانى کارها دست به گردنم باشد و سختى از من دور و کارم بر وفق کامیابى باشد و امنیت

اِنَّک ذُوالطَّوْلِ وَ الْمَنِّ وَالْقُوَّةِ وَ الْحَوْلِ وَ اَنْتَ عَلى کلِّشَىْءٍ قَدیرٌ وَ بِعِبادِک

رفیقم باشد که تو داراى احسان و منت بخشى و نیرو و قدرتى و تو بر هر چیز توانایى و به بندگانت

بَصیرٌ خَبیرٌ

بینا و آگاهى