اَللّهُمَّ یا مَنْ لایصِفُهُ نَعْتُ الْواصِفینَ وَ یا مَنْ لایجاوِزُهُ رَجآءُ الرّاجینَ وَ یا

خدایا اى که وصفش نکند توصیف وصف کنندگان و اى که از او نگذرد امید امیدواران و اى

مَنْ لایضیعُ لَدَیهِ اَجْرُ الْمُحْسِنینَ وَ یا مَنْ هُوَ مُنْتَهى خَوْفِ الْعابِدینَ وَ یا مَنْ

که تباه نشود در نزدش مزد نیکوکاران و اى که او است سرحد نهایى ترس عبادت کنندگان واى که

هُوَ غایةُ خَشْیةِ الْمُتَّقینَ هذا مَقامُ مَنْ تَداوَلَتْهُ اَیدِى الذُّنُوبِ وَ قادَتْهُ اَزِمَّةُ

او است غایت بیم پرهیزکاران این است جایگاه کسى که دست بدستش داده اند دستهاى گناهان و کشانده اند او را مهارهاى

الْخَطایا وَ اسْتَحْوَذَ عَلَیهِ الشَّیطانُ فَقَصَّرَ عَمّا اَمَرْتَ بِهِ تَفْریطاً وَ تَعاطى ما

خطاها و چیره شده بر او شیطان و بدین سبب کوتاهى کرده از دستوراتت از روى کاهلى و دست زده بدانچه

نَهَیتَ عَنْهُ تَغْریراً کالْجاهِلِ بِقُدْرَتِک عَلَیهِ اَوْ کالْمُنْکرِ فَضْلَ اِحْسانِک اِلَیهِ

نهى کردى از غرور چون کسى که خبر ندارد از قدرتى که تو بر او دارى یا مانند کسى که منکر فزونى احسان تو بر خود است