ایسنا:
رئیس موسسه پژوهشی علوم و صنایع غذایی گفت: ظروف یکبار مصرف کاملا زیست تخریب‌پذیر با استفاده از پلیمرهای زیستی با همکاری بخش خصوصی ساخته شد.

به گزارش ایسنا، دکتر قدیر رجب زاده با اعلام این خبر گفت: در این طرح پژوهشی با هدف کاهش مضرات ظروف یکبار مصرف موجود در بازار، شامل ظروف پلاستیکی با منشأ نفتی و گیاهی و ارتقای سلامت جامعه، نسبت به ساخت ظروف کاملا زیست تخریب‌پذیر اقدام شده است.

وی با بیان اینکه سبک زندگی امروزی موجب رواج استفاده از ظروف یک بار مصرف به عنوان رایج‌ترین آلاینده های محیط‌زیست شده است، افزود: در کشور ما در حال حاضر برای نگهداری و بسته‌بندی برخی مایعات و مواد غذایی داغ مانند چای، نوشیدنی‌های داغ، سوپ‌ها و نیز برخی مواد منجمد مانند بستنی از ظروف یکبار مصرف پلی استایرنی و البته اخیرا ظروف پلی پروپیلنی و نیز ظروف به اصطلاح گیاهی بر پایه نشاسته استفاده می‌شود که متاسفانه پلیمرهای یادشده یا زیست تخریب پذیر نبوده و یا به طور جزئی زیست تخریب پذیر هستند.

وی ادامه داد: به دلیل قیمت مناسب‌تر، بیشتر از ظروف یکبار مصرف پلی استایرنی استفاده می‌شود که این ظروف به هنگام تماس با مایعات و مواد غذایی داغ (با دمای بیش از ۷۰ درجه سانتیگراد) و یا مواد غذایی منجمد، به تدریج مونومر استایرن به درون مواد غذایی آزاد می‌کنند که منشأ بروز انواع سرطان‌ها بوده و به طور قابل توجهی باعث افزایش هزینه‌های درمان در سطح جامعه می‌شود.

رجب زاده با تاکید بر اینکه ظروف یکبار مصرف موجود در بازار نتوانسته‌اند از آلوده سازی محیط زیست و بروز بیماری‌ها پیشگیری کنند، بیان کرد: طرح پژوهشی–کاربردی تهیه کامپوزیت‌های پلیمری زیست تخریب پذیر برای ساخت ظروف یکبار مصرف و بسته بندی مواد غذایی به منظور رفع این مشکل در موسسه پژوهشی علوم و صنایع غذایی اجرا شده است.

دکتر محمد رضا عبدالهی مقدم، مجری این طرح پژوهشی نیز گفت: در این طرح، ابتدا گرانول‌های کامپوزیتی پلیمری صددرصد زیست تخریب پذیر و قابل کمپوست شدن از ترکیب بیوپلیمرهای سنتزی با پلیمرهای طبیعی مثل نشاسته و مواد لیگنوسلولزی تهیه شده و سپس با استفاده از گرانول‌های تولیدی، انواع ظروف یکبار مصرف بسته بندی مواد غذایی ساخته شدند.

عضو هیأت علمی گروه پژوهشی شیمی موسسه پژوهشی علوم و صنایع غذایی ادامه داد: ظروف پلاستیکی متداول با ورود به زمین‌های کشاورزی و پخش شدن در سطح این زمین‌ها، با طول عمر زیاد خود که گاهی به چند صد سال می‌رسد، علاوه بر کاهش نفوذپذیری سطح خاک، باعث آلودگی خاک و کاهش حاصل‌خیزی زمین‌های کشاورزی می‌شوند که یکی از نتایج آن از بین رفتن پوشش گیاهی و فرسایش خاک و بیابان‌زایی است.

وی با بیان اینکه این آلودگی‌های ریزپلاستیکی همچنین با ورود به محصولات کشاورزی و چرخه غذایی انسان می‌توانند باعث تغییرات ژنتیکی و کاهش سطح ایمنی بدن در مقابل بیماری‌ها شوند، افزود: در پژوهش‌های مختلفی ثابت شده‌است که استفاده از برخی پلاستیک‌های با منشأ نفتی در کوتاه‌ مدت سبب بیماری‌هایی نظیر سرطان شده و در بلند مدت موجب تغییرات ژنتیکی انسان خواهد شد.

به نقل از روابط عمومی موسسه پژوهشی علوم و صنایع غذایی، عبدالهی مقدم به پیشینه پژوهش در خصوص استفاده از بیوپلیمرهای طبیعی اشاره و اظهار کرد: این پژوهش‌ها از سالها قبل در ایران نیز آغاز شده و در سال ۱۳۸۴ اولین واحد تولید ظروف یکبار مصرف گیاهی راه‌اندازی شد. در فرمولاسیون پلیمرهای مورد استفاده در ساخت این ظروف، معمولا همچنان از مقادیر نسبتا زیاد پلیمرهای غیر زیست تخریب پذیر با منشأ نفتی استفاده می شود، اما در فرمولاسیون مورد استفاده در این طرح پژوهشی تمامی پلیمرهای  مورد استفاده زیست‌تخریب پذیرند.

وی تاکید کرد: از آنجا که کلیه محصولات تولیدی این طرح صد درصد زیست تخریب پذیر و قابل کمپوست شدن هستند، بنابراین آینده خوبی برای تولید انبوه و صادرات این محصول پیش‌بینی می‌شود.